جوون تر که بودم یکی عاشقم بود منو که نمیدید دلش می گرفت زود می گفت خیلی وقته دلم پا به پاته می گفت هر جا باشی نگاهم به راته منم بچه بودم دلم پرپرش شد بهش اینو گفتم اونم باورش شد خلاصه نشستیم یه رویا کشیدیم واسه زندگیمون چه خوابایی دیدیم به هم قول دادیم که با هم بمونیم تا هر جا که میشه تا هر جا بتونیم ولی من نموندم نه اینکه نمیشد زدم زیر قولم دلم دم دمی شد حالا گاهی وقتا به یادش می افتم درست لحظه هایی که یادش می افتم تمام وجودم پر از شرم میشه به این خاطراتش سرم گرم میشه به هم قول دادیم که با هم بمونیم تا هر جا که میشه تا هر جا بتونیم خودم زندگیمو به حسرت سپردم درست خاطرم نیست ولی پاشُ خوردم